Aconcagua – najwyższy szczyt ameryki południowej

Aconcagua (w języku keczua: Acconcahuac – Kamienny Strażnik) jest najwyższym szczytem Andów, Ameryki Północnej oraz całej Ameryki. Każdego roku na jej szczycie stają setki ludzi, którzy marzą o zdobyciu Korony Ziemi. Często stanowi również istotny etap treningu przed wejściem na Mount Everest. W dzisiejszym wpisie przedstawiamy podstawowe informacje na temat szczytu, a także historię wypraw.

Podstawowe informacje

Najwyższy szczyt najwyższy szczyt ameryki południowej, Aconcagua, ma wysokość 6959m n.p.m., co czyni ją najwyższym szczytem świata poza kontynentem azjatyckim. Mimo, że brakuje mu nieco do pełnych 7 tysięcy metrów, przez zdobywających go śmiałków często określany jest jako siedmiotysięcznik.

Aconcagua, ze względu na panujące tam warunki, określana jest jako anomalia. Często występujące huraganowe wiatry oraz bardzo niskie temperatury porównywalne są z tymi, jakie panują na ośmiotysięcznikach w Himalajach. Szczyt Aconcagua leży w Andach Południowych, ponad 100 kilometrów od Mendozy.

Wyprawa na Aconcaguę często jest traktowana jako trening przed atakiem na Mount Everest, ze względu na specyficzne warunki atmosferyczne. Do tego jest ona celem wielu wypraw komercyjnych, bo dość łatwo się na nią wchodzi – jest to tylko trekking, bez wspinaczki.

Historia wejść na najwyższy szczyt ameryki południowej

Pierwszego wejścia na najwyższy szczyt ameryki południowej,  Aconcagua dokonał Szwajcar, Matthias Zurbriggen. Dokonał tego 14 stycznia 1897 roku. Warto dodać, że był on uznawany za jednego z najwybitniejszych wspinaczy wysokogórskich XIX wieku.

Nie można nie wspomnieć o tym, że spory wkład w historię góra ma jedna z pierwszych polskich wypraw. Miała ona miejsce w 1934 roku, a jej uczestnikami byli:

• Stefan Daszyński,
• Wiktor Ostrowski,
• Stefan Osiecki,
• Konstanty Narkiewicz – Jodko.

Ekipa ta wyznaczyła wtedy nową drogę na szczyt – przez lodowiec na ścianie północno-wschodniej. Warto dodać, że od tego czasu droga ta nazywana jest Lodowcem Polaków (Glaciar de Los Polacos). Jest to również droga bardziej skomplikowana i dedykowana dla bardziej doświadczonych wspinaczy.

Najwyższy szczyt Andów został również zdobyty przez znaną polską alpinistkę, Wandę Rutkiewicz. Dokonała ona tego w roku 1895.

Do ważniejszych wypraw na ten szczyt należy również zaliczyć także te przeprowadzone przez Słoweńców w 1982 roku oraz Francuzów w roku 1954.

Nie można nie wspomnieć o utramaratończyku Carlosie Sa, który 16 stycznia 2013 roku pierwszy rekord, który był oficjalny, szybkości we wspinaczce na szczyt Aconcagua. W 11 godzin i 40 min pokonał trasę z granicy Reginalnego Parku Aconcagui w Dolinie Horcones na szczyt. Powrót zajął mu natomiast 3,5 godziny. Ostatni rekord należy jednak do Kiliana Jorneta, którzy zdobył szczyt w 8 godzin i 45 minut w dniu 23 grudnia 2014 roku.

Aconcagua mapa i trasy

Najpopularniejsza trasa na szczyt Aconcagua prowadzi przez Plaza de Mulas i jest nazywana drogą klasyczną. To tutaj znajdziemy najlepiej rozwinięte bazy i tą trasę obierają wszystkie komercyjne wyprawy. Mapa Aconcagua poprowadzi nas przez dolinę Horcones do bazy w Plaza de Mulas, poprzez bazę pośrednią Confluencia. W kolejnych dniach idziemy do Canada, Nido de Condores, a na końcu Berlin, bądź Colera, która znajduje się około 40 metrów nad Berlinem.

Alternatywą trasą na Aconcagua jest otwarta w 1934 roku Trasa Lodowcem Polaków, bo to właśnie Polacy przeszli nią po raz pierwszy. Tutaj jednak są już potrzebne umiejętności wspinaczki lodowej, dlatego nie jest ona tak popularna jak trasa klasyczna.

Sami zobaczcie jak Aconcagua na mapie prowadzi nas na sam szczyt.